Focusing is een manier van werken waarbij je, zonder enig idee te hebben van de bestemming, op ontdekkingsreis gaat in de gevoelswereld (fysiek/emotioneel) van de Ander. En die je helpt om de eigen innerlijke wereld (verder) te verkennen en leren kennen.
Ik heb het als heel waardevol ervaren om op deze manier te mogen werken/ 'bewerkt' te worden omdat het de eigen beleving centraal stelt. En dat deze niet volgens een bepaalde theorie geduid hoeft te worden. Het gaat om de inzichten die deze beleving de persoon zelf geeft en niet wat de focusgids daarvan vindt.
Ik ben aangenaam verrast door de overlap tussen focusing en mindfulness/zen. (ik vond alle zen-verhaaltjes ook heel leuk). En verrast door de eigen ervaringen met de focussessies. Hoe zich sensaties aandienen (beelden, fysieke ervaringen, etc.) die iets te vertellen hebben, waar je weer verder mee kunt, die je aan kunt roepen en gaat (h)(er)kennen.
Ik ben nu over de drempel heen om Focusing te gaan gebruiken. In het contact met cliënten ben ik nog zoekende maar ben ik wel meer alert wanneer iemand iets benoemd dat duidt op een focuservaring in zichzelf. Dat biedt dan een natuurlijke ingang naar die persoon zijn/haar gevoelswereld om eens verder op door te gaan.
Katinka (2023), over de cursus Focusing in de Praktijk